قبلا هم گفتم که مراحل رشد رو نوشتم به خاطر این که بعدا که می‌‌خوایم در مورد محصولات، کلاسها، روش‌‌های آموزش و کارهای مختلف مرتبط با بچهها صحبت کنیم بدونیم مثلا یک محصول آیا واقعا به درد بچه می‌خوره یا نه. کلاسها چطور و … .
در مراحل بعد نکته مهم اینه که تشخیص بدیم بچه تو چه مرحلهای از رشده و متناسب با مرحلهای که توشه زمینهها، لوازم و وسائل رشد رو براش فراهم کنیم. ضمنا توجه داشته باشید که بچه به صورت طبیعی داره رشد میکنه شما فقط جلوش رو نگیرید.
البته می‌دونید که ما با این شیوه زندگیمون جلوی رشد بچههامون رو گرفتیم و خیلی کارهایی که باید انجام بدیم به خاطر این شیوه غلط زندگیه. واضحتر که بخوام بگم اینه که، ما بچه رو توی یه آپارتمان بزرگ می‌کنیم از طبیعت که معمولا خبری نیست، تعامل با هم سن و سال‌ها و بچهها هم که به دلیل کم جمعیت بودن خانوادهها و ارتباطات ضعیف خصوصا در شهرهای بزرگی مثل تهران تعطیله! وقت تعامل و بازی کردن هم که برای بچه نداریم خوب بچه بیچاره چطور باید رشد کنه. می‌مونه تلویزیون و کامپیوتر و جدیدا تبلت و مهد کودک و کلاس‌هایی که بچه رو از سر ما باز میکنه و در حالت بهینه عذاب وجدان ما رو کاهش میده!
پس رویکرد ما به زور رشد دادن بچه نیست، حذف موانع رشده طبیعیه اونه و زمینهسازی برای شکوفایی حداکثری توانمندی‌هاش. می‌خوام بگم متأسفانه بعضی پدر مادرها بیشتر دوست دارند بچه وسیله رسیدن اون‌ها به آرزوهاشون باشه یا بدتر وسیله پز دادن پیش بقیه!! و به زور رشد دادن یعنی همین. یعنی اینکه به بچه سه ساله به زور زبان و خواندن و شمردن و حتی قرآن یاد بدی و بعد هم افتخار کنی که چه کودک نخبه‌ای داری!!
پس سعی می‌کنم در پست‌های بعدی بیشتر به همین شناخت توانمندی‌ها و بسترهای لازم برای رشد طبیعی و متناسبشون بپردازم. و البته تهدیدات و خطراتی که در مقابلشون هست. بر اساس مطالبی هم که میگم وسائل و لوازم و خدماتی که هست رو بررسی می‌کنم.
از اینجا به بعد پست‌ها به درد پدر و مادرهایی که دنبال قرص و کپسول می‌گردند برای داشتن بچه نخبه و تیزهوش و قهرمان نمی‌‌خوره و وقتشون رو تلف میکنه.
به کسانی که فرصت ندارند به بچه برسند و دنبال راه حلی می‌گردند که با کمترین زمان ممکن دغدغه تربیت و رشد بچه رو در خودشون کاهش بدن توصیه می‌کنم به جای خوندن پست‌های این وبلاگ، همین وقت رو به بچههاشون اختصاص بدن چون مطالب به درد اون‌ها هم نخواهد خورد.
مخاطب پست‌های بعدی کسانی هستند که تربیت یک نسل خوب براشون یک کار اصلیه نه یک بار اضافه. کسانی هستند که بچه رو مانع رسیدن به برنامههای خودشون نمیبینند و دنبال از سر باز کردن اون نیستند.
به نظرم از ایجا به بعد پست‌ها به اونایی کمک میکنه که همین الآن هم ساعت‌ها با بچه هستند و حرف می‌زنند و اینقدری که در توانشونه با خرت و پرتای تو خونه براش وسیله بازی و سرگرمی فراهم می‌کنند. از آشپزی برای بچه لذت می‌برند حوصله‌شون از سؤالات زیاد بچهها سر نمیره و خلاصه از اینکه بچه دارند حتی یک لحظه هم پشیمون نشدن.
خیلی خوب دیگه برای اینکه این پست هم نشه اندازه پست‌های قبلی همینجا جمعش می‌کنم. فقط یک نکته که فکر کنم ما حصل همه حرفای قبل و بعده اینه که، هیچ اسباببازی، محصول آموزشی، کلاس و مهد و پارکی نمی‌تونه کار پدر و مادر رو در رشد کودک انجام بده و جای اون‌ها رو پر کنه! همه اینا کنار پدر و مادر می‌تونن مفید باشن اون هم شاید!!
خرداد ۹۳